Για τον πολλαπλασιασμό της ελιάς χρησιμοποιείται ευρέως ο αγενής πολλαπλασιασμός.  Πιο διαδεδομένος είναι ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα σκληρού ξύλου.  Τα μοσχεύματα κόβονται από βραχίονες με μεγάλη διάμετρο, στρωματώνονται στο έδαφος ή σε σακούλες, όπου ριζοβολούν και βλαστάνουν μετά από μερικούς μήνες.  Πιο μεγάλη επιτυχία έχουν τα μοσχεύματα που κόβονται από τον κορμό κοντά στον λαιμό, όπου υπάρχουν υπερπλασίες.  Οι γόγγροι αποκόπτονται, φυτεύονται και δίνουν πολλά έρριζα φυτάρια, τα οποία αποσπώνται και φυτεύονται σε φυτώρια.  Οι γόγγροι μπορεί να κόβονται σε κομμάτια, καθένα τους με ένα μέρος φλοιού, που στρωματώνονται σε άμμο και αφού βλαστήσουν μεταφέρονται σε σακούλες ή φυτοδοχεία όπου ριζοβολούν.

 

Διαδεδομένος είναι και ο πολλαπλασιασμός με φυλλοφόρα μοσχεύματα που ριζοβολούν σε υδρονέφωση.  Αυτά αποκόπτονται από ετήσιους βλαστούς και διαθέτουν 2-4 φύλλα.